اولین تکنولوژی دانش بنیان کشور در تولید مکمل سوخت

شرکت توسعه و فناوری کربن شیمی هونامیک

تحت نظر متخصصین شیمی و بیولوژی

(HCCTD Co. Ltd)

تنها اکتان افزای تطبیق یافته با سوخت داخل از دستاوردهای محققین ایرانی

اکتان بوستر  Z4

تار نگار تخصصی مکمل سوخت

محققان ایرانی در یک پروژه دانشگاهی موفق به ساخت و تولید اولین افزودنی سوخت بنزینی یا همان اکتان فزا بر مبنای بنزین های تولیدشده در پالایشگاه های ایران شدند. این تحقیق که دو سال به طول انجامید و بر روی خودرو های متفاوت بسیاری از برندهای ایرانی و خارجی تست شد، نشان داد که با افزودن ۱ درصد مکمل سوختی به بنزین، کیفیت احتراق بنزین از نظر افزایش اکتان سوخت، ضد کوبش بودن، کاهش مصرف عملی خودرو و کمک به احیا کاتالیست خودرو ارتقاء می‌یابد.

در حال حاضر تمامی اکتان افزاها و مکمل های سوخت خودرو بر پایه داده های کشورهای اروپایی و آمریکایی در مراجع علمی بوده که هیچ تناسبی با سوخت داخل نداشته  و کمترین تاثیر را بر بنزین داخل کشور داشته اند.

این محصول قرار است طی تفاهم نامه ای، ما بین شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران و دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری رونمایی شده و در شرکت توسعه و فناوری کربن شیمی هونامیک و در کوتاه ترین زمان ممکن با نام مکمل سوخت بنزینی Z4 وارد بازار ایران شود تا در صورت نیاز رانندگان به سوخت خودرو افزوده گردد.

این مکمل برای استفاده در انواع خودروها و موتورسیلکلت های بنزینی مناسب بوده و انتظار می‌رود که با توجه به مزایای قابل توجه آن، با استقبال بالایی مواجه شود.

تولید اولین مکمل سوخت بنزینی Z4 بر پایه کیفیت بنزین ایران، یک گام مهم در جهت ارتقای کیفیت سوخت و کاهش مصرف بنزین در کشور محسوب می‌شود. این محصول دارای مزایای متعددی از جمله افزایش راندمان موتور، کاهش آلایندگی و بهبود عملکرد خودرو می باشد. علاوه بر این، تولید این محصول در داخل کشور می‌تواند به ایجاد اشتغال و رونق اقتصادی نیز کمک نماید.

فرمول مکمل سوخت بنزین:

فرمول‌های مختلفی برای مکمل‌های سوخت بنزین وجود دارد، اما رایج‌ترین آنها شامل موارد زیر است:

1. اکتان بوستر:

مواد تشکیل دهنده:

تترا اتیل سرب (TEL):

 این ماده به عنوان اکتان بوستر شناخته می‌شود و عدد اکتان بنزین را افزایش می‌دهد. به دلیل اثرات مضر بر سلامتی و محیط زیست، استفاده از آن در بسیاری از کشورها ممنوع شده است.

متیل ترت بوتیل اتر (MTBE):

این ماده نیز به عنوان اکتان بوستر شناخته می‌شود و جایگزینی برای TEL است. MTBE به طور طبیعی در بنزین وجود دارد و می‌تواند از طریق فرآیندهای پالایشگاهی نیز تولید شود. سالانه حجم بالایی از متیل ترشیاری بوتیل اتر (MTBE) به عنوان حلال آلی در صنایع شیمیایی مختلف و در سوخت ها به عنوان جایگزین سرب مورد استفاده قرار می گیرد. این ترکیبات پس از استفاده و با ورود به محیط، منجر به آلودگی منابع زیست محیطی هم چون آب های سطحی و آب های زیرزمینی می شوند. تماس با این ماده سبب بروز اثرات حاد و مزمن از قبیل واکنش های سیستم عصبی، تهوع و فراموشی در انسان می شود. هم چنین در اثر متابولیزه شدن این مواد در بدن، ترکیب سرطان زای فرم آلدئید تولید می گردد.

متیل سیکلوپنتادینیل منگنز تری کربنیل (MMT):

مجموعه دیگری از افزودنی های تقویت کننده اکتان مرتبط با تاریخ، ترکیبات منگنز بودند. به ویژه، متیل سیکلوپنتادینیل منگنز تری کربنیل (MMT) معمولاً به عنوان افزودنی های تقویت کننده اکتان در برخی از کشورها مانند روسیه تا سال 2013 استفاده می شد. در این رابطه، غلظت معمولی منگنز 0.0165 گرم در لیتر بنزین، شاخص ضد ضربه را 0.5-1.0 واحد افزایش داد. بسته به ترکیب بنزین. در روسیه، 0.050 گرم منگنز در لیتر به عنوان حداکثر غلظت مجاز تعیین شد. در ابتدا، MMT به عنوان مکملی برای ترکیبات آلکیل سرب، به ویژه در سوخت های پارافینی مورد استفاده قرار گرفت. با اجرای فناوری کاتالیزور فلزات نجیب در سیستم‌های اگزوز پس از قانون هوای پاک دهه 1970 برخورد کرد، زیرا اکسیدهای منگنز تنها آسیب خفیفی به کاتالیزورها وارد کرد. با این حال، منگنز مسئول سایش و رسوب است، که اثرات مضری بر رسوبات موتور دارد، و گمان می رود که یک سم عصبی قوی و سم تنفسی باشد.

تولوئن (Toluene): این ماده یک حلال آروماتیک است که به عنوان اکتان بوستر نیز استفاده می‌شود. تولوئن می‌تواند اثرات مضری بر سلامتی داشته باشد، بنابراین باید با احتیاط استفاده شود.

مکمل‌های سوخت بنزین موادی هستند که به بنزین اضافه می‌شوند تا خواص آن را تغییر دهند. این مواد می‌توانند برای اهداف مختلفی از جمله:

افزایش اکتان: برای بهبود عملکرد موتور و کاهش مصرف سوخت

تمیز کردن انژکتور: برای حل رسوبات و جرم انژکتور و بهبود عملکرد موتور

روان کردن موتور: برای کاهش اصطکاک بین قطعات موتور و افزایش عمر موتور

جلوگیری از زنگ زدگی: برای محافظت از قطعات فلزی موتور در برابر زنگ زدگی

افزایش قدرت پاک کنندگی: برای کمک به تمیز نگه داشتن سیستم سوخت رسانی

انواع مکمل‌های سوخت بنزین:

اکتان بوستر: این نوع مکمل‌ها عدد اکتان بنزین را افزایش می‌دهند. عدد اکتان نشان دهنده مقاومت بنزین در برابر خودسوزی است. هرچه عدد اکتان بنزین بیشتر باشد، موتور خودرو می‌تواند بدون ناک (خودسوزی) با نسبت تراکم بالاتری کار کند. این امر می‌تواند به افزایش قدرت و راندمان موتور و همچنین کاهش مصرف سوخت کمک کند.

یک مکمل اکتان بوستر می‌تواند عدد اکتان بنزین را از 87 به 91 افزایش دهد. این افزایش می‌تواند به بهبود شتاب خودرو و کاهش مصرف سوخت آن به میزان 5 تا 10 درصد کمک کند.

پاک کننده انژکتور: انژکتورها قطعاتی هستند که بنزین را به داخل موتور وارد می‌کنند. با گذشت زمان، رسوبات و جرم می‌توانند در انژکتورها جمع شوند و باعث انسداد آنها شوند. این امر می‌تواند به کاهش عملکرد موتور، افزایش مصرف سوخت و افزایش آلایندگی‌ها شود. یک مکمل پاک کننده انژکتور می‌تواند رسوبات و جرم انژکتورها را حل کند و به بهبود عملکرد موتور، کاهش مصرف سوخت و کاهش آلایندگی‌ها کمک کند.

روان کننده: اصطکاک بین قطعات موتور می‌تواند باعث ساییدگی و پارگی آنها شود. مکمل‌های روان کننده با کاهش اصطکاک بین قطعات موتور می‌توانند به افزایش عمر موتور و کاهش مصرف سوخت کمک کنند. یک مکمل روان کننده می‌تواند اصطکاک بین قطعات موتور را تا 20 درصد کاهش دهد. این امر می‌تواند به افزایش عمر موتور تا 10 درصد و کاهش مصرف سوخت تا 5 درصد کمک کند.

 آخرین فناوری های تقویت کننده اکتان در جهان بر اساس تحقیقات:

در حالی که تقویت کننده های سنتی اکتان مانند تترا اتیل سرب (TEL) به دلیل نگرانی های بهداشتی و زیست محیطی کنار گذاشته شده اند، تحقیقات برای توسعه فناوری های جدید و بهبود یافته تقویت اکتان همچنان ادامه دارد. در اینجا به برخی از زمینه های امیدوارکننده برای اکتشاف اشاره شده است:

 ۱. تقویت کننده های اکتان زیستی:

این فناوری از منابع تجدیدپذیر مانند الکل های زیستی (اتانول، بوتانول) یا اترها ی زیستی (اتیل ترت-بوتیل اتر، ETBE) برای افزایش عدد اکتان استفاده می کند.

مطالعه ای توسط کورما و همکاران (۲۰۱۷) تبدیل زیست توده به بیواترهای با اکتان بالا را بررسی می کند که جایگزین های سازگار با محیط زیست را ارائه می دهد.

۲. تقویت کننده های اکتان اکسیژن دار:

این فناوری اتم های اکسیژن را به مولکول سوخت وارد می کند که باعث افزایش عدد اکتان و احتراق پاک تر می شود.

تحقیقات انجام شده توسط هه و همکاران (۲۰۱۶) استفاده از پراکسیدها به عنوان تقویت کننده های اکتان اکسیژن دار را بررسی می کند که به طور بالقوه باعث بهبود عملکرد و آلایندگی می شود.

۳. تقویت اکتان کاتالیزوری:

این روش شامل استفاده از کاتالیزورها برای تبدیل هیدروکربن های با اکتان پایین به هیدروکربن های با اکتان بالاتر به طور مستقیم در مخزن سوخت است.

تحقیقات چن و همکاران (۲۰۱۹) استفاده از کاتالیزورهای زئولیت برای تقویت اکتان درون مخزن را بررسی می کند که روشی آسان و بالقوه کارآمد را ارائه می دهد.

۴. تقویت کننده های اکتان مبتنی بر نانوذرات:

این فناوری نوظهور از نانوذرات مانند سریا یا سریا-زیرکونیا برای بهبود پایداری سوخت و عدد اکتان استفاده می کند.

تحقیقات وانگ و همکاران (۲۰۱۸) پتانسیل نانوذرات سریا را برای افزایش عدد اکتان و همچنین کاهش آلایندگی بررسی می کند.

ملاحظات مهم:

این فناوری ها هنوز در حال توسعه هستند و اثربخشی بلندمدت و تأثیر زیست محیطی آنها نیاز به ارزیابی بیشتر دارد.

قبل از استفاده از هرگونه تقویت کننده اکتان، همیشه دفترچه راهنمای خودرو و توصیه های مربوط به سوخت را مطالعه کنید.

هنگام در نظر گرفتن گزینه های زیستی، تأمین مسئولانه و شیوه های پایدار از اهمیت بالایی برخوردار است.

به خاطر داشته باشید که استفاده از بنزین با کیفیت بالا و با عدد اکتان مناسب برای خودروی خاص شما، همچنان رویکرد ترجیحی برای عملکرد بهینه و سلامت موتور است. تقویت کننده های اکتان باید به عنوان آخرین راه حل در نظر گرفته شوند و با احتیاط استفاده شوند.

پیشنهاد فرمولاسیون تقویت کننده اکتان پایدار:

توسعه یک تقویت کننده اکتان پایدار، نیازمند توجه همزمان به مسائل زیست محیطی و عملکردی است. در اینجا پیشنهادی ارائه می شود که فناوری های امیدوار کننده و رویکردهای سازگار با محیط زیست را در خود جای داده است:

 ترکیب پایه:

الکل های زیستی (اتانول، بوتانول): این منابع تجدیدپذیر، در مقایسه با اجزای سنتی مشتق شده از نفت، پایه ای پایدار را ارائه می دهند. آنها به طور ذاتی از عدد اکتان بالاتر برخوردار بوده و به احتراق پاک تر کمک می کنند.

تقویت اکتان:

تبدیل کاتالیزوری: از کاتالیزورهای زئولیت (همانطور که توسط چن و همکاران در سال ۲۰۱۹ مورد بررسی قرار گرفت) برای تبدیل بخشی از الکل های زیستی موجود در ترکیب پایه به هیدروکربن های با اکتان بالاتر، مستقیماً در مخزن سوخت استفاده کنید. این رویکرد، نیاز به پیش پردازش را از بین می برد و وابستگی به افزودنی های بالقوه مضر را کاهش می دهد.

بهبود عملکرد:

افزودنی های اکسیژن دار: در نظر گرفتن پراکسیدها (همانطور که توسط هه و همکاران در سال ۲۰۱۶ مورد بررسی قرار گرفت) با سطوح کنترل شده، برای افزایش بیشتر عدد اکتان و ترویج احتراق پاک تر، قابل تامل است. با این حال، تحقیقات و آزمایشات جامع برای اطمینان از عملکرد بهینه و اجتناب از معایب بالقوه مانند افزایش آلایندگی، ضروری است.

ملاحظات زیست محیطی:

منابع پایدار: اطمینان حاصل کنید که الکل های زیستی از مواد اولیه پایدار مانند محصولات غیرخوراکی یا ضایعات کشاورزی به دست آمده اند. این امر رقابت با تولید مواد غذایی و دغدغه های مربوط به استفاده از زمین را به حداقل می رساند.

تجزیه و تحلیل چرخه عمر (LCA): یک تجزیه و تحلیل جامع چرخه عمر (LCA) انجام دهید تا تاثیر زیست محیطی کل فرآیند تولید، از جمله کشت مواد اولیه، فرآوری، حمل و نقل و انتشارات احتمالی را ارزیابی کنید.

 ملاحظات تکمیلی:

پایداری و سازگاری بلندمدت: تقویت کننده اکتان فرموله شده را به طور دقیق برای پایداری بلندمدت در ذخیره سازی و سازگاری با انواع سوخت و مواد موتور آزمایش کنید.

بصرفه بودن: فرآیند تولید بصرفه ای را توسعه دهید تا اطمینان حاصل شود که محصول نهایی برای مصرف کنندگان قابل دسترس باقی بماند.

به طور کلی، این پیشنهاد بر ترکیبی از اجزای زیستی، تبدیل کاتالیزوری و استفاده کنترل شده از افزودنی های اکسیژن دار، در عین حال اولویت دادن به منابع پایدار و تجزیه و تحلیل چرخه عمر تاکید دارد. تحقیق و توسعه مستمر برای اصلاح این رویکرد و بررسی سایر گزینه های پایدار برای تقویت کننده های اکتان آینده، امری ضروری است.

فرمولاسیون پایدار تقویت کننده اکتان؛ رویکردی امیدوارکننده:

توسعه یک تقویت کننده اکتان واقعا پایدار و با قابلیت کاربردی جهانی، همچنان چالشی پیچیده به شمار می رود. با این حال، تحقیقات در حال انجام، مسیرهای امیدوارکننده ای را برای فرمولاسیون جایگزین های سازگار با محیط زیست برای تقویت کننده های سنتی مشتق شده از نفت، ارائه می دهد. این گزارش، رویکرد بالقوه ای را پیشنهاد می کند که بر پایداری در کل فرآیند فرمولاسیون اولویت قائل است.

ترکیب پایه:

آروماتیک های زیستی: این پیشنهاد با کنار گذاشتن الکل های زیستی متداول، استفاده از آروماتیک های زیستی را ارائه می دهد. این آروماتیک ها که از منابع تجدیدپذیر مانند بیومس سلولزی به دست می آیند، به طور طبیعی از عدد اکتان ذاتی بالاتری نسبت به الکل های زیستی برخوردار هستند. این ویژگی، نیاز به تقویت اکتان اضافی را کاهش می دهد و به طور بالقوه، ردپای کلی زیست محیطی را به حداقل می رساند.

تقویت اکتان:

تبدیل مستقیم درون باک: این رویکرد با حذف نیاز به پیش پردازش و افزودنی های بالقوه مضر، استفاده از کاتالیزورهای مبتنی بر آنزیم را مستقیماً در مخزن سوخت پیشنهاد می کند. این کاتالیزورها، آروماتیک های زیستی را به مولکول های با اکتان بالاتر تبدیل می کنند که فرآیند را ساده کرده و به طور بالقوه تأثیر زیست محیطی را کاهش می دهد.

بهبود عملکرد:

اکسیژن های زیستی: برای بهبود بیشتر عدد اکتان و ترویج احتراق پاک تر، این پیشنهاد، پتانسیل استفاده از بیواترها یا بیواسترهای مشتق شده از منابع تجدیدپذیر را بررسی می کند. با این حال، تحقیقات و آزمایشات دقیق برای اطمینان از سازگاری با انواع سوخت و موتورهای مختلف و همچنین کاهش هرگونه معایب بالقوه مانند افزایش آلایندگی، ضروری است.

ملاحظات زیست محیطی:

بهره برداری از مواد اولیه پیشرفته: فراتر رفتن از مواد اولیه سنتی، این پیشنهاد بر اهمیت استفاده از منابع غیرغذایی بیومس سلولزی مانند ضایعات چوب یا بقایای کشاورزی تاکید می کند. این رویکرد، رقابت با تولید مواد غذایی را به حداقل می رساند و نگرانی ها در مورد استفاده از زمین را کاهش می دهد.

جذب و استفاده از کربن (CCU): ادغام فناوری های CCU در فرآیند تولید، نویدبخش جذب و استفاده از انتشارات کربن است که به طور بالقوه منجر به ایجاد یک سیستم بسته تر و به حداقل رساندن بیشتر تأثیر زیست محیطی می شود.

ملاحظات تکمیلی:

پایداری و سازگاری بلندمدت: آزمایش های گسترده برای اطمینان از اینکه تقویت کننده اکتان فرموله شده، پایداری بلندمدت در ذخیره سازی را نشان می دهد و سازگاری با انواع سوخت و مواد موتور را حفظ می کند، ضروری است.

بصرفه بودن و قابلیت مقیاس پذیری: توسعه یک فرآیند تولید بصرفه و قابل مقیاس پذیری برای اطمینان از اینکه محصول نهایی برای مصرف کنندگان قابل دسترس باقی می ماند و می تواند در مقیاس های بزرگتر اجرا شود، ضروری است.

این رویکرد پیشنهادی بر استفاده از منابع تجدیدپذیر در کل فرآیند فرمولاسیون تاکید می کند، نیازهای پیش پردازش را به حداقل می رساند و جایگزین های زیستی را برای هر دو جزء پایه و ارتقاء دهنده های عملکرد، بررسی می کند. علاوه بر این، اولویت دادن به بهره برداری از مواد اولیه پیشرفته و فناوری های CCU جنبه های پایداری زیست محیطی را تقویت می کند.

 باور غلط در مورد آب به عنوان تقویت کننده اکتان در بنزین:

در دنیای موتورهای احتراق داخلی، تصور اشتباهی رایج در مورد نقش آب به عنوان تقویت کننده اکتان در بنزین وجود دارد. در حالی که ممکن است مقدار کمی آب در بنزین وجود داشته باشد، تأثیر آن بر عدد اکتان ناچیز است و استفاده از آن توصیه نمی شود.

عدد اکتان و جلوگیری از ضربه زدن:

عدد اکتان بنزین، مقاومت آن در برابر احتراق زودرس، که همچنین به عنوان "ضربه زدن" یا "زنگ زدن" در داخل سیلندر موتور در هنگام تراکم شناخته می شود، را نشان می دهد. سوخت هایی با عدد اکتان بالاتر، مقاومت بالاتری در برابر ضربه دارند و امکان استفاده از نسبت تراکم بالاتر و احتراق کارآمدتر را فراهم می کنند.

نقش محدود آب:

هنگامی که مقادیر کمی آب در بنزین وجود داشته باشد، می تواند در هنگام احتراق تبخیر شود و مقدار کمی گرما را جذب کند. این اثر خنک کننده ناچیز ممکن است خطر ضربه را کمی کاهش دهد. با این حال، تأثیر کلی آن بر عدد اکتان ناچیز است.

دلایلی که آب یک تقویت کننده واقعی اکتان نیست:

حلالیت محدود: بنزین ظرفیت بسیار کمی برای حل کردن آب دارد، به طور معمول حدود ۰.۱٪. این مقدار محدود، تأثیر ناچیزی بر عدد اکتان کلی دارد.

پتانسیل خوردگی: مدیریت نامناسب آب می تواند منجر به خوردگی در اجزای خاص موتور شود.

خطر جداسازی فاز: در برخی موارد، آب اضافی می تواند باعث جداسازی فاز شود، جایی که بنزین و آب به لایه های distinct جدا می شوند و مانع از انتقال صحیح سوخت می شوند.

راهکارهای موثر افزایش اکتان:

بنزین با اکتان بالا: استفاده از بنزینی با عدد اکتان بالاتر به طور طبیعی، موثرترین روش برای بهبود مقاومت سوخت در برابر ضربه است.

ترکیب آلکیلات و آروماتیک: پالایشگاه ها برای افزایش عدد اکتان بنزین، آلکیلات و آروماتیک ها را در مخلوط بنزین ترکیب می کنند.

ترکیب محدود سوخت الکلی: سوخت های اکسیژن دار مانند اتانول و متانول در مقایسه با بنزین از عدد اکتان بالاتری برخوردار هستند. با این حال، کاربرد آنها به دلیل مقررات خاص و نگرانی های احتمالی سازگاری محدود شده است.

نتیجه گیری:

در حالی که مقدار کمی آب در بنزین ممکن است اثر خنک کننده ناچیزی داشته باشد، به دلیل حلالیت محدود و معایب بالقوه، نباید آن را به عنوان یک تقویت کننده واقعی اکتان در نظر گرفت. استفاده از بنزین با اکتان بالا یا تقویت کننده های اکتان تایید شده، همچنان به عنوان راه حل توصیه شده برای رفع مشکلات ضربه زدن موتور باقی می ماند.

در حالی که این سه ترکیب کاربردهای بالقوه ای در زمینه های مختلف دارند، به عنوان تقویت کننده اکتان برای موتورهای بنزینی توصیه نمی شوند. در ادامه، محدودیت های آنها ذکر شده است:

تریاستین:

عدد اکتان پایین: خود تریاستین دارای عدد اکتان نسبتاً پایینی (حدود 40-45) است که به طور قابل توجهی کمتر از عدد اکتان معمولی بنزین (87-93) می باشد. افزودن آن به طور قابل توجهی عدد اکتان کلی سوخت را بهبود نمی بخشد.

جاذب رطوبت: تریاستین به راحتی رطوبت را از هوا جذب می کند که می تواند آب را وارد سیستم سوخت رسانی کند. این امر می تواند منجر به خوردگی، جداسازی فاز (تفکیک بنزین و آب) و مشکلات احتمالی موتور شود.

اسید سیتریک:

غیر قابل اشتعال: اسید سیتریک یک ماده قابل اشتعال نیست و به همین دلیل به عنوان تقویت کننده اکتان بی اثر است. این ماده نمی تواند در فرآیند احتراق درون موتور شرکت کند.

خورنده: اسید سیتریک تا حدودی خورنده است و در صورت ورود به سیستم سوخت رسانی می تواند به اجزای موتور آسیب برساند.

گلیسیرین (گلیسرول):

حلالیت محدود: گلیسیرین حلالیت محدودی در بنزین دارد، به این معنی که به خوبی مخلوط نمی شود و به طور بالقوه می تواند جدا شده یا باعث گرفتگی خطوط سوخت و فیلترها شود.

ویسکوزیته بالا: گلیسیرین دارای ویسکوزیته بالایی است که می تواند جریان مناسب سوخت را مختل کند و در عملکرد موتور اختلال ایجاد کند.

توجه مهم:

استفاده از افزودنی های غیرمجاز در بنزین خود جدا خودداری کنید. این مواد نه تنها می توانند به موتور شما آسیب برسانند، بلکه گارانتی خودرو شما را نیز باطل می کنند. اگر صدای ضربه در موتور را تجربه می کنید یا به عدد اکتان بالاتری نیاز دارید، توصیه می شود از بنزین با اکتان بالا موجود در بازار یا تقویت کننده های اکتان تایید شده توسط سازنده استفاده کنید. این محصولات به طور خاص برای ایمن و موثر بودن برای موتور شما فرموله شده اند.

استفاده از ترکیبات آمینی به عنوان تقویت کننده اکتان توصیه نمی شود

در حالی که بررسی افزودنی های جایگزین سوخت همچنان ادامه دارد، به شدت توصیه می شود از هیچ ترکیب آمینی خاصی به عنوان یک تقویت کننده اکتان ایمن و موثر برای بنزین استفاده نکنید. این موضع بر اساس ملاحظات کلیدی زیر است:

۱. محدود بودن داده های قابل اعتماد: داده های موجود در مورد ایمنی و کارایی ترکیبات آمینی به عنوان تقویت کننده اکتان در موتورهای بنزینی معدود و اغلب غیرقطعی هستند. در حالی که ممکن است تحقیقات اولیه وجود داشته باشد، اما برای پشتیبانی از کاربرد گسترده آنها فاقد استحکام و قابلیت تعمیم پذیری لازم است.

۲. نگرانی های بالقوه ایمنی و معایب: حتی اگر یک ترکیب آمینی در محیط های کنترل شده، پتانسیل افزایش اکتان را نشان دهد، استفاده از آن می تواند خطرات مختلفی برای ایمنی و عملکرد به همراه داشته باشد:

مشکلات سازگاری: ترکیبات آمینی خاص ممکن است با اجزای حیاتی موتور مانند خطوط سوخت، واشرها و درزگیرها سازگار نباشند و به طور بالقوه منجر به فرسودگی یا آسیب آنها شوند.

پتانسیل خوردگی: برخی از آمین ها دارای خاصیت خورندگی هستند که به طور بالقوه به اجزای موتور آسیب می رسانند.

تشکیل رسوب: وجود ترکیبات آمینی در بنزین می تواند باعث ایجاد رسوب روی اجزای موتور مانند انژکتورها و سوپاپ ها شود که عملکرد را مختل کرده و نیاز به روش های تمیزکاری اضافی دارد.

مشکلات سیستم سوخت: افزودنی های آمینی می توانند بر اجزای سیستم سوخت مانند پمپ ها و فیلترها تأثیر منفی بگذارند و بر عملکرد و طول عمر آنها تأثیر بگذارند.

۳. افزودنی های آزمایش نشده و تنظیم نشده: اکثر ترکیبات آمینی به طور خاص برای استفاده به عنوان افزودنی های بنزین فرموله یا آزمایش نشده اند. این امر نگرانی های قابل توجهی را در مورد ایمنی بالقوه آنها و انطباق با مقررات محلی حاکم بر افزودنی های سوخت ایجاد می کند.

۴. جایگزین های تایید شده و ایمن تر: به جای استفاده از افزودنی های آزمایش نشده و بالقوه خطرناک مانند آمین ها، این رویکردهای ایمن تر و شناخته شده تر را برای رفع نگرانی های مربوط به اکتان در نظر بگیرید:

بنزین با اکتان بالا: استفاده از بنزین با عدد اکتان بالاتر به طور طبیعی، همانطور که توسط سازنده خودرو توصیه می شود، مطمئن ترین و ایمن ترین رویکرد است.

تقویت کننده های اکتان تایید شده توسط سازنده: انتخاب تقویت کننده های اکتان موجود در بازار که تحت آزمایش های دقیق قرار گرفته و توسط سازنده خودرو تایید شده اند، جایگزینی کنترل شده و ایمن تر را ارائه می دهد.

در حالی که جزئیات دقیق فرمول های تقویت کننده های اکتان موجود در بازار، اطلاعات اختصاصی به شمار می روند، در اینجا برخی از دسته بندی های ترکیبات مورد تایید تحقیقات ذکر شده است که به طور کلی برای استفاده در تقویت کننده های اکتان تایید شده، ایمن و موثر در نظر گرفته می شوند:

۱. هیدروکربن های آروماتیک: این ترکیبات، شامل تولوئن و زایلن، به دلیل ساختار حلقوی و مقاومت بالای آنها در برابر خودسوزی، به افزایش عدد اکتان کمک می کنند. این ترکیبات به طور گسترده مورد تحقیق قرار گرفته اند و به طور رایج در تقویت کننده های اکتان موجود در بازار استفاده می شوند.

 ۲. ترکیبات آلکیلات: این ترکیبات هیدروکربن های مصنوعی با زنجیره شاخه ای هستند که از طریق فرآیند آلکیلاسیون ایجاد می شوند. آنها از عدد اکتان بالایی برخوردار بوده و به دلیل احتراق پاک و حداقل آلایندگی شناخته شده اند. مخلوط های آلکیلات اغلب در تقویت کننده های اکتان با کیفیت بالا استفاده می شوند.

 ۳. ترکیبات اکسیژن دار: برخی از ترکیبات اکسیژن دار، مانند متیل ترت بوتیل اتر (MTBE) و اتانول، می توانند عدد اکتان را کمی افزایش دهند. با این حال، استفاده از آنها به دلیل نگرانی های زیست محیطی و عدم سازگاری بالقوه با خودروهای قدیمی، اغلب محدود شده است.

4. غیرفعال کننده های فلز: این افزودنی ها، مانند فروسن، با غیرفعال کردن یون های فلزی که می توانند به عنوان کاتالیزور برای خودسوزی عمل کنند، به جلوگیری از تشکیل رسوبات مضر در موتور کمک می کنند. این امر می تواند به طور غیرمستقیم عملکرد موتور را بهبود بخشد و مشکلات ضربه را کاهش دهد.

آدرس:

مازندران، ساری، کوی طبرستان،

میدان دانشجو، پارک علم و فناوری مازندران

شرکت توسعه و فناوری کربن شیمی هونامیک.

کدپستی : 45155 – 48168 

تماس: 09114590877

• مکمل سوخت پیشرانه های توربوشارژ Z4 اولین و تنهاترین مکمل تطبیق یافته با سوخت حال حاضر داخل کشور است.

• مکمل سوخت Z4 با فرمولاسیون منحصر به فرد خود از دیمر و پلیمر شدن جلوگیری می کند.

• مکمل سوخت Z4 با کارایی ضد خوردگی و ضد پلیمر شدن برایتمامی مناطق از منطقه مرطوب تا مناطق گرمسیری و یا سردسیر قابلیت افزایش کیفیت سوخت را دارا است.

• وجود ترکیب جدید روان کننده و ضد سایش موتور.

• فرمولی جدید جهت جلوگیری از کوبش موتور (anti knock).

Honomic Carbon Chemistry Technology & Development Company